Ribollity najlepiej ugotować do razu duży garnek. Fantastycznie smakuje odgrzana następnego dnia. Jej nazwa, czyli "ribollita", oznacza "ponownie zagotowana. Zupa jest pełna warzyw, gęsta i sycąca. Musi w niej obowiązkowo być fasola i cavolo nero, czyli odmiana jarmuży. Dzięki warzywom i fasoli ribollita jest pełnowartościowym posiłkiem, pełnym błonnika, witamin i roślinnego białka. Kiedyś zagęszczano ją chlebem, bo przecież w kuchni nic nie może się zmarnować.

Reklama

Ile w Toskanii pań domu, tyle jest też przepisów na ribollitę. To danie wywodzi się z wiejskiej kuchni, tzw. cucina povera (biedna kuchnia). Do zupy wrzucano wszystkie warzywa, które były pod ręką oraz resztki chleba, który w Toskanii piecze się bez soli.

Przepis

Składniki:

400 g oczyszczonego i pokrojonego jarmużu lub posiekanej drobno kapusty
2 szklanki ugotowanej fasoli - może być z puszki
2 łodyżki selera - może być pół pokrojonego w słupki małego selera korzennego
2 posiekane marchewki
2 pokrojone w talarki małe cukinie
2 ząbki czosnku
posiekana czerwona cebula (może być biała)
puszka pomidorów
kilka kromek czerstwego chleba
liście laurowe
rozmaryn
olej z oliwek
sól
czarny pieprz












Przygotowanie:
Do dość dużego garnka wlewamy kilka łyżek oliwy i wrzucamy na to warzywa pokrojone w kostkę. Podsmażamy - zajmie nam to ok. pół godziny. Raz na jakiś czas mieszamy zawartość garnka. Gdy warzywa się zeszklą, dodajemy rozmaryn. Jedna szklankę fasoli miksujemy. Do warzyw dodajemy zmiksowaną i całą fasolę, pomidory, sól i pieprz. Zalewamy wodą tak, by warzywa zajmowały ⅔ garnka, a woda -⅓.Dusimy na wolnym ogniu przez godzinę. Raz na jakiś czas zaglądamy do garnka i jeśli zupa wydaje się za gęsta, dolewamy trochę wody. Przed podaniem polewamy zupę strużką oliwy. Można ją też posypać startym parmezanem.