Zamiast melisy. Wypij przed snem, a zaśniesz bez problemu

Chmiel. Roślina lecznicza znana już w starożytności

Chmiel zwyczajny (Humulus lupulus) jest wieloletnią rośliną mającą wiele właściwości prozdrowotnych. Należy do rodziny Cannabaceae (konopiowatych). Roślina ta tworzy pnącza o długości 8-10 metrów. Z tego też powodu sadzona jest przy podporach lub ogrodzeniach.

Co warto wiedzieć o jej uprawie? Chmiel preferuje gleby żyzne i dobrze przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne. Najlepsze to te o odczynie obojętnym lub lekko kwasowym. Dobrze rośnie w słońcu lub półcieniu. Kwiaty chmielu mają barwę białą, żółtą lub zielonkawą, zaś kwiatostany żeńskie lub męskie występują na osobnych roślinach – jest to bowiem roślina dwupienna. Okres kwitnienia chmielu przypada na czerwiec i lipiec.

Chmiel jest znany głównie z powodu charakterystycznych owocostanów w kształcie szyszek. To właśnie szyszki chmielu są podstawowym surowcem zielarskim tej rośliny i jednocześnie najbardziej rozpoznawalnym elementem jej wyglądu.

Chmiel zwyczajny jest kojarzony przede wszystkim z przemysłem piwowarskim. Jednak jest to tylko jedno z jego zastosowań. Jego właściwości znane już były starożytnym Grekom i Rzymianom, którzy to zajmowali się uprawą tej rośliny. Obecnie chmiel jest uprawiany na skalę przemysłową, ale możemy go posadzić także np.: w ogrodzie, gdzie tworzy szybko i bujnie rosnące pnącze.

Właściwości i zastosowanie chmielu

Chmiel uznawany jest za roślinę lecznicządzięki zawartości różnych związków chemicznych. Napar z tej rośliny z powodu zawartych w nim kwasów goryczkowych ma lekko gorzki smak. Chmiel ma bardzo szerokie zastosowanie. Napar wykazuje działanie przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne. Jest on z powodzeniem stosowany do przemywania trudno gojących się ran i owrzodzeń – zawarty w nim ksantohumol wspiera ten proces. Związek ten wykazuje również działanie przeciwutleniające i antynowotworowe.

Chmiel zawiera także dwa inne związki: humulon i lupulon – są to kwasy goryczkowe, które wykazują działanie uspokajające. Dzięki temu chmiel pomaga zachować równowagę układu nerwowego, łagodzi nadpobudliwość oraz ułatwia zasypanie.

Herbatka (napar) z chmielu działa korzystnie także na układ pokarmowy. Wspomaga jego pracę, przyspiesza metabolizm a także ma korzystny wpływ na poziom cholesterolu we krwi. Napar pobudza wydzielanie soku żołądkowego oraz przyspiesza wydzielanie żółci - jest zatem dobrym naturalnym sposobem na niestrawność. Działa również moczopędnie i wspomaga detoks organizmu.

Chmiel opóźnia oznaki starzenia

Chmiel zwyczajny znajduje zastosowanie również w kosmetologii. Ekstrakt z chmielu zawiera hormon roślinny fitoestrogen, który według niektórych badaczy wykazuje działanie podobne do ludzkiego estrogenu. Jest to związek wykazujący działanie hormonalne, które jest wykorzystywane w celu opóźniania procesów starzenia się skóry. Wyciąg z chmielu jest używany do produkcji kremów, lotionów oraz innych kosmetyków, w tym również szamponów do włosów. Dobrze sprawdzi się także jako składnik kąpieli regeneracyjnych.

Młode pędy chmielu znajdą zastosowanie także w kuchni. Surowe mogą być składnikiem surówki. Młode pędy i liście mogą być również dodane do zupy. Ugotowane pędy chmielu swoim smakiem przypominają szparagi.

Najbardziej rozpoznawalna część tej rośliny - szyszki chmielu - są wykorzystywane w przemyśle piwowarskim jako przyprawa do brzeczki - półproduktu stosowanego podczas produkcji miodu pitnego i piwa.

Herbata z chmielu. Przygotowanie

Suszone szyszki chmielu zwyczajnego z upraw ekologicznych możemy kupić w wielu sklepach. Herbatkę z chmielu przygotowuje się wsypując do szklanki jedną łyżeczkę suszonych szyszek tej rośliny i zalewając ją wrzątkiem. Następnie zostawiamy pod przykryciem na około 10-15 minut. Tak przyrządzony napar można pić 1-2 razy dziennie.